İşçinin Penceresi Şiiri - Levent Kürkçüoğlu

Sabah henüz şafağa kavuşmadan
Kalkar işçi erken, sıcak yatağından
Düşer rızkının peşinden yollara
Onu bekleyen bilinmez maceralara

Kimi marangoz, aşcı , kaynakçı
Kimi madenci, meydancı, boyacı
Akıtır terini hep damla damla
Çalışır hiç durmadan canla başla

Yerin yüzlerce metre dibinde meydan okur karanlığa
Bazen bir atölyede veya inşaatın en üst katında
Tarım işletmesinde ya da döküm fabrikasında
Belki de ağır vasıta ehliyeti ile bitmeyen yollarda

Ne zorlu çalışma şartları ne riskli iş ortamı
Ne makinanın paslı vidası ne dumanlı havası
Ne de amirin, patronun üretim adet baskısı
Hepsi unutulur, çünkü asıl dert ekmek parası

Bir yanda acımasız, zorlu hayat şartları
Diğer yanda biricik eşi, her şeyi çocukları
Cebinde olsa olsa en fazla cigara parası
Onun mücadelesi sadece geçim dünyası

Kafada hep hesap, kitap, gelir mi ay sonu?
Nasıl ödenecek, ev kirası, elektriği, suyu?
Geçse zaman, büyüse, çalışmaya başlasa oğlu
Ah o zaman bir emekli olabilse, belki de tek umudu.