İşçileri Güldürün Şiiri - Sedat Kocabey

Bu dünyanın düzeni böyle gelmiş demeyin,
Ya komadan çıkarın ya da vurup öldürün,
Kendi hakkınız varken kul hakkını yemeyin,
Hiç olmazsa bu defa işçileri güldürün,
Ya komadan çıkarın ya da vurup öldürün.

Hep helalden yanadır doğru dürüst çalışır,
Yalnızca bayramlarda et görmeye alışır,
Bir dilim ekmeğini dostlarıyla bölüşür,
Ya komadan çıkarın ya da vurup öldürün,
Hiç olmazsa bu defa işçileri güldürün.

Bakkalına borçludur, kasap ile görüşmez,
Asla iki yakası bir araya erişmez,
Talihine darılmış kolay kolay barışmaz,
Ya komadan çıkarın ya da vurup öldürün,
Hiç olmazsa bu defa işçileri güldürün.

Belki bir gün gülerim umuduyla yaşıyor,
Yürümeyi bırakmış maratonda koşuyor,
Bu dünyanın yükünü hep sırtında taşıyor,
Ya komadan çıkarın ya da vurup öldürün,
Hiç olmazsa bu defa işçileri güldürün.

Zam diye verdiğiniz hedefini bulmuyor,
Pazar pazar geziyor filesi boş dolmuyor,
Olmuyor efendiler bakın böyle olmuyor,
Ya komadan çıkarın ya da vurup öldürün,
Hiç olmazsa abu defa işçileri güldürün.

Sanıyorsunuz her şey güllük gülistanlıktır,
İnsan cinnet geçirir vallahi bir anlıktır,
Hey bu nasıl vicdandır bu nasıl insanlıktır,
Ya komadan çıkarın ya da vurup öldürün,
Hiç olmazsa bu defa işçileri güldürün.

Elektrik telefon suya para yetmiyor,
Isınmayı hesabın içine hiç katmıyor,
Kalbi durdu duracak nabzı zaten atmıyor,
Ya komadan çıkarın ya da vurup öldürün,
Hiç olmazsa bu defa işçileri güldürün.

Feryat etse gücü yok hemen sesi kısılır,
Cinnet geçiren adam baş sayfaya basılır,
Daha ilk mahkemede karar çıkar asılır,
Ya komadan çıkarın ya da vurup öldürün,
Hiç olmazsa bu defa işçileri güldürün.