Tersane pasıdır alnımdaki,
Onurlu ve helâldir ekmeğimin tuzu,
İşçidir ellerim
Kâh maden ocağında kara terler dökerim.
Kâh kaportacıda on dördüme çekiç sallarım.
Simit satarım ilkokulda
Susam susam bozuk para sesinde.
Tren garında ayakkabı boyarım Diyarbakır şivesiyle:
“Parlamazsa para verme abi...
İşçidir ellerim,
İnşaat amelesiyim nasır tutmuş bileklerim...
Demirciyim, altmışımda demir gibiyim...
Boyacıyım, yüzümün renginden umut damlıyor duvarlara...
Kâğıt toplarım gecenin ayazında cıgara parasına.
Takalarda uşaklar denize açılırım karın tokluğuna.
Çukurova’da pamuk toplarım kendi yaralarıma
İşçidir ellerim,
Fabrika yollarında yeni terlemiş bıyıklarım...
Hamalım bir ekmek kokusuna
Hayatın yükünü çekerim.
İşçidir ellerim, yedirmem hakkımı!
Kayıt Tarihi : 5.12.2007 23:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!