İşçi Şiirleri Şiiri - Ulvi Koçu

1; umutsuz

mesai saatlerinde,
ömrüm çürüdü çürüyecek
asgari ücretle
boynum devrilecek
kaldı ki; uykusuz, parasız, pulsuz
bu ömrüm hep fabrikadamı gececek...

2; kızgın

zifiri karanlıkta
kalmaksa gece vardiyası
durdurun elimi ayağımı
servis şoförünü vurmaya gidiyorum...

3; isyancı

bitmek bilmedi boynumun ağrısı
yarın sabah, yine iş var
erken kalkılacak
duvarlar boyanacak
ve artık,
patronun kellesine kibrit çakılacak...

4; kırgın

bir umut köşesiydi
yüzlerce arkadaşıma
bu iki yüzlü sendika
sabah işçi olurlar
akşam patron
sabah grev yaparlar
akşam lokavt
öyle ki hiç bitmez bu entrika...

5; hayalci

umutlarımdır ay başı
her geçen gün;
ay başlarına basamak
ah, mesaileride bi alsak
bari bu kış;
odunu kömürle beraber yaksak...