İşçi emeklisi Şiiri - Zeki Çalar

Ne şansı var, ne yetkisi,
Haksızlığa hep tepkisi.
Olaylara hazin bakar,
Şaşar işçi emeklisi.

Ne bal bilir, ne de kaşar,
Bu maaşla nasıl yaşar?
Hüzünlerle dolup taşar,
Taşar işçi emeklisi.

Sabrı geniş, başı dardır,
Çile çeker hep yıllardır.
Maaş günü kuyruk vardır,
Koşar işçi emeklisi.

Kimler farklı, kimler eşit?
Derdi vardır çeşit çeşit.
Bir dokun da bin ah işit,
Coşar işçi emeklisi.

Kuyruk olur emekliler,
Maaş günü sıra bekler,
Ecel gelir, kalbi tekler,
Düşer işçi emeklisi.

Zeki der ki: Enflâsyon kaç?
TÜFE zammı olmaz ilâç.
On gün toksa, yirmi gün aç,
Yaşar işçi emeklisi.