Ne günlerdi o günler
İstanbulda her mevsim sonbahardı
Güneş denizden alırdı da rengini uzaklardan
Hüzünleri sahillerden taşardı
Tutsaktık sokaklarda kaldırımlara
Martıların danslarına tutsaktık
Aniden gelirdi rüzgarın sesi
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
