İşaretin Böylesi Şiiri - Habip Altıok

HİKÂYELER (4)
İŞARETİN BÖYLESİ
Güzel insanlarla gitmiş
Sohbet ile muhabbet
Bizden de bir hiç kalmış
Torunlarımıza emanet...

Bakalım neler olmuş
Kim, kimden eder şikayet?
Burada başlasın hikâye...
Kel Mahmut, Kamil emmi gibi
Birkaç emmi, birkaç dayı
Kağıt oynamak için
Mekan tutmuşlar
Yonuz Kâye'nin odayı.
Çay içilir, kağıt açılır
Para çıkar tomar tomar
Başlar büyük kumar
Paraları gördükçe
Hoca'nın içi yanar (?)

Kumar olduğu günler
Yonuz Kâye, karısını
Alt kattaki dama yollar
İşin ucunda para var...
Gülizar'ı karşısına alır
Ona bir işaret öğretir...
'Avrat, bi topuk vurursam'
'Gel odaya yatağı ser'
'İki topuk sesi olursa'
'Orda yatağına gir.'
Ezberlemiş Gülizar Nene
Kâye her üttüğünde
Bir topuk sallarmış yere
Gülizar girer içeriye
Sedire yatak serermiş
'Ben yatacağım' diye
Odadakileri kovarmış...

Millet ne anlasın, ne bilsin?
Bir topuk vur, Gülizar gelsin?
Bir gün böyle, beş gün böyle
Yonuz herkesi ütüyor
Bir topuk vurunca yere
Gülizar gelip yatıyor...

Kâmil emmi bunu anlamış
Ütünce bi topuk sallamış...
Bunu duyan Gülizar
Demiş 'Herif çağırdı zaar'
Odaya çıkıp gelmiş
'Kunde sizi mi bekliyeciyik? '
'Hadin kahın, biz yatacıyıh'

Yonuz Kâye öfkelenmiş
Karısına seslenmiş
'Kim çağırdı gı seni? ! ! ! '
'Babağlı boynuna? '
'Ben yatmıyom,'
'Gir Kâmil'in koynuna! '
(Hikâyeler 4)