İşaret taşlarıydı aradığım bir gerçek!

Bir yorgunluğun adımları yaklaşıyordu
Cana şevk katan iksir yavaşça çekiliyor
Tükenen mühleti sessizce hatırlatıyordu
Bir zamanlar gelinen adres ki anlatıyordu

Ne kalmıştı kalan bir zamanın arefesinde
Nefesler ki her biri kuvvetin mesabesinde
Hikmetin evvelinde ahirin katresi renginde
Nefesler tükenince enler eneyi terk edince

Bilinmeyen her cümle anlam için zorlanınca
Maksat ki hâsıl olsun diye mealli anlatılınca
Bir kutlu mirası edep telakkisinden sıyırınca
Mananın hazzı kalmayınca can bizar olunca

Neyleyim ki artık bu vakitten sonra çaresiz
Her aşiyana duyulan manasız çalgıya sessiz
Bir üflenen ki bir hicranın sesi ki o kimsesiz
Mana ahengiyle nefessiz hal diliyle şüphesiz

Derinlerden bir çağrı ki nasıl anlatılır bilinse
Hakkın sesi ki mühleti nefeslerce idrak edilse
Pak sineler huzura çıksa nasın icması netleşse
Akıbet için nefesler bir anlamı hak için tükense