İşaret Şiiri - Mustafa Yaralı

Kimyada değişimler, fizikte çarpışmalar,
Moleküler yapılar, bütün evren kâinat.
Nedenler nasıllarda bilimsel tartışmalar,
Kusur yok ki gereksin, bu âlemde tamirat.
İnkâr ikrar arası, fikirde sapışmalar.

Uçsuz bucaksız uzay, namütenahi boşluk,
Trilyonlarca yıldızlar, bu denizin gemisi,
Yörüngesinde döner, ne uyku, ne sarhoşluk,
Aşk denen cazibenin, sanki birer delisi,
Ne muazzam tasarım, her şeyinde bir hoşluk.

Akılları yanıltan, gözle görülen hudut,
Atom altı dalgalar, galaksilerle yaşar,
Cisimler enerjiyle, sıkıştırılmış vücut,
Anatomik yapıdan, kara deliğe kadar
Sonsuzlukta var olan, her şey insanda mevcut

Tek bir yaratanının, emriyle bütün âlem,
Malzemesi, eczası, kurumu kendindendir,
İnsan dalsın içine, laboratuar madem.
Âdemliğini bilen, halisi rengindendir,
Yaratılış vasfıyla, ona aynadır Âdem,

İsimler ayırsa da, maddenin aslı mana,
Evvel ahir iç içe, zahir batın da öyle,
Sıyrılmaz mı üstünden? Beden örtüyse cana,
Ne taraftan bakılsa ilmi hakikat böyle,
İşaretlerin tümü, illa tevhitten yana.

27.03.2013…Mustafa Yaralı