Bir çocuk doğdu bu gece.
Bak! Nasıl da çığlık atıyor,
duyuyor musun?
Gökyüzü mora çalıyor.
Ay şehvetli bir kadın gibi
yavaşça gösterip kaybediyor kendini
aşık bulutların arasından..
Tüm ormanda ağır işlek,
bazen hızlı fısıltılar..
Duyuyor musun?
Bu bir tesadüf mü?
İnsanlar görüyorum.
Siyah feraceli, solgun yüzlü
bir o kadar da umutlu insanlar..
Sonra koyunlar var bir de
o insanlarla birlikte dağa tırmanıyorlar.
Sisli, karanlık yüksek bir dağa..
Bense, omzumda kime ait olduğunu bilmediğim
bir el ile birlikte bu göçü izliyorum.
Siyah feraceli bir kadın göz gösteriyor.
İçim ürperiyor, titriyorum.
Omzumdaki el, hissettiriyor kendini.
'Yanında ben varım' der gibi.
Şaşkınım.
Ruhum aydınlığının eşiğinde;
'O' beni çağırıyor.
Kayıt Tarihi : 22.12.2012 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aslıhan Soydaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/22/isaret-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!