Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Aynur Uluç bir “harfler” şairi. Şiirle bağını harflere yüklediği -bir nevi kutsiyet taşıyan- güç üzerinden kuruyor. Ses değerleri kadar biçimsel değerlerini de yüceltiyor. Manaya varmak için, varmadan önce hem bir müzisyenin kulak ve dudak ruhuna hem de bir hattatın el ve göz ustalığına sahip olmamız uyarısını alıyoruz.
Nilgün haklı...kutlayarak sevgili Aynur.....:)
Bu şiir beni aştı.
Şiir, Şuur,Şiar,işâre,muaşere VD.
Şİ’R, bir nesneyi hoşça fehmedip, zekâ, zihin ve fetanetle zaviye ve inceliklerine varıp iyice idrak etme anlamına gelir. Ki (bu anlam) İLİM’den daha özeldir. Bu anlamda tanımak ile tabir olunur. Birinci ve beşinci babtan (gelen masdarlarından biri de) ŞUURdur. ŞA’R biçiminde okunan masdarı (…) bir şeye d i k k a t yöneltilerek elde edilen İLİM (bilgi) biçiminde kullanılır ve nice anlamlar dallanıp budaklanır. (…) ve ŞİİR manzum ve ölçülü söz anlamında kullanılır. Gerçi her ilim (bilgi) şiirdir, fakat manzumenin vezin ve kafiye nedeniyle kendisine itlak olunan bir şeref ve ayrıcalığı vardır. Çoğulu eş’ar gelir. Şarih der ki; şiirin imal edildiği yerin zihin ve fetanet olması ve belli bir amaca yönelmesi açısından mevzun olan ayet ve hadislere şiir denmez. ŞA’R ayrıca avrat ile bir ŞİAR içre yatmaktır. ŞAİR şiir kelimesinden vasıftır, şiir söyleyen adama denir. Şair’in Araplar nezdinde belli mertebeleri vardır. Fasih, beliğ ve mahir olan şaire Hınzid derler ki son mertebedir. Ondan sonra gelene şair, sonra gelene küçültücü kiple şüvey’ir, sonra gelene şu’rur (…) sonra gelene müteşair, ondan sonra gelene ise bâir derler ki ba’r’dan alınmadır, b.kçu demektir. (…) İŞ’AR bir adama bir nesneyi bildirme ve haber verme anlamına gelir. (…) ve cenkte her fırkanın birbirini bulup tanıması için kendilerine şiar va’z ve tayin etmek ve her fırkanın ŞİAR’larıyla nida eylemesi manasınadır. ŞA’R cisimden biten şeye de denir ki yün ve tüyden başkadır. Farisî’de mûy, Türkî’de kıl denir. ŞAAR bir adamın gövdesi kıllı olmak anlamına bir kelimedir.işâre: Yazı ile haber vermek, Anlatmak, bildirmek. Birlikte geçinmek, muâşeret etmek. Hoş geçinmek.
(Mütercim Asım Efendi, Kamus Tercümesi, h.1250, İstanbul
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta