Düştü oltasına karanlığın
Dizi aksak ve sol gözü kör bir ahmak
Duymadı sesimi
Şilep çoktan sarılmış yorganına
Erkenden uyumuş
Ay bir köşeye saklandı
Yaşlıca bir ağaç baktı gözlüğünün üstünden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta