İsa'ya Ağıt Şiiri - Haşim Kalender

İkibin oniki onbir temmuzda
Akşam haber geldi yıkıldığımda
Dağlar kucağımda dünya omuzda
Tüm dertleri sildi yıkıldığımda

Adres Ankara’ydı ara çok uzak
Trafik terörü kurmuştu tuzak
Azrail mi suçlu kimlere kızak
Kader vaki oldu yıkıldığımda

Çökmüştü kardeşim ciğer oduyla
Üç çocuk bir eşi kaldı adıyla
Günler yine geçer zehir tadıyla
Tüm çiçekler soldu yıkıldığımda

Anası ağlıyor durur mu bacı
Kardeşin her biri başka bir acı
Durmuyor, dinmiyor bu nası sancı
Yara kanar kaldı yıkıldığımda

Emmisinin kolu dalı kırıldı
Yorulmadı akan yaşlar yoruldu
Çocuklarım tabutuna sarıldı
Gözlerim kan doldu yıkıldığımda

Nasıl dayanırdı baba yarısı
Çökmüştü gözüme ölüm karası
Zalimden zalimmiş şu Ankara’sı
Beni benden aldı yıkıldığımda

Bir tek oğlu Ahmet kabrin başında
Yaşını büyüttü o gözyaşında
Hasret katık gayri yavan aşında
Geçmişlere saldı yıkıldığımda

Toplandı ahbaplar güneş tutuldu
Bilen bilmeyenin tümü katıldı
Nefisler gömüldü toprak atıldı
Dilim sustu noldu yıkıldığımda

Veren alıyordu şükür çaresi
Sarıldı toprağa ciğer paresi
Ölmeden kapanmaz bunun yarası
Ümitlerim öldü yıkıldığımda

Kalender duacı nur mekân ola
Koşar adım yolcu girdiğin yola
Dünyada ciğerden tatlı var mola
Uykuları böldü yıkıldığımda

16. 07. 2012

Haşim Kalender