Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Acılarla alay etmek erdemli insan hallerindendir. Bu kolejlerde değil, zorlu hayat mektebinden öğrenilir. Medya diyarında zülmün, işkencenin hovluğu duyulmaktan ziyade yaşandı.
Sevginin harmanlanması; soğuk beton duvarların arasında, güneşsiz, renklerden uzak, zindan mahzenlerinde tıpkı bir şarap gibi yıllandı. Ayaklar volta ve falakada nasırlandı. Özlemler ilmik ilmek büyütüldü, her an kirletileceğinden korkularak, üstüne titreyerek titizlikle koruyup, sonsuz ve saf duygusallıkla t ...
