Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Acılarla alay etmek erdemli insan hallerindendir. Bu kolejlerde değil, zorlu hayat mektebinden öğrenilir. Medya diyarında zülmün, işkencenin hovluğu duyulmaktan ziyade yaşandı.
Sevginin harmanlanması; soğuk beton duvarların arasında, güneşsiz, renklerden uzak, zindan mahzenlerinde tıpkı bir şarap gibi yıllandı. Ayaklar volta ve falakada nasırlandı. Özlemler ilmik ilmek büyütüldü, her an kirletileceğinden korkularak, üstüne titreyerek titizlikle koruyup, sonsuz ve saf duygusallıkla t ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!