İsa'nın Vera'sı Şiiri - İsa Yılmaz

güneşin ötesinde kaldı düşlerim
ah Vera
zamanın tükendiği yerdeyim
hayallerim bir aysberge takılır
gömülürüm “titanik”ler gibi
nefessiz kalır yüreğim
ah ellerim… Vera
donar sırılsıklam buz denizlerinde
kurşun olmuş yalnızlıklar çakılır anlıma
sen bilmezsin nasıl fecidir bir başına yaşamak
uzak olmak senden… Vera
kor alevlerde yürürken donmak demek
titremek gelmeyeceksin korkusuyla
yanmak geleceksin ümidiyle ateşler içinde
ah Vera seni sevmek
ateşle su arasında var olmak demek

Vera’m duyuyor musun sesimi
buz denizlerinde donduracak mısın beni, ebedi
gelirsin ümidiyle yakacak mısın beni, ebedi
beni ebedi sevmeyecek misin Vera’m
yokluğunla üşütmekten bıkmadın mı
hadi bi gelsen de yaksan artık
ruhumun kıvılcımlarını ateşlere versen
felekler tutuşsa, buz denizleri erise
aşk seli alsa dünyaları
ah Vera
zaman tükeniyor görmüyor musun
anbean gömülüyorum karanlıklara
sana uzanan ellerimi tutmayacak mısın! ..