Bir gün 'bir'siz bir şiir yazmalıyım.
Nasıl olur ama,
Bir seni severken
Evrende yalnız bir tane güneş varken
Sıfırı yok sayıp biri yok sayamazken
İki gözün de bir noktaya bakarken
Bu yalnızlık nerden geldi?
Dipsiz uçurumlardan kayıp giden yağmur gibi,
Bu yalnızlık nerden geldi?
Sancılı gecelerin ardından gelmez sanılan aydınlıklar misali.
Bu yalnızlık nerden geldi?
Her gelenin gelişi hatırlanmadan uğurlanması gibi.
İnsanı anlamının şartı mıdır güzellik?
O halde anlatanın da olmasına şarttır güzellik
İnsanı var yapan değildir etlerin setti
Var olmanın temelidir beynin düşüncesi.
Kaç bahar geçiyor,
Turnalar bir ileri, bir geri,
Bulutlar bazı bazı unutuyor yağmurları.
Küçük bir pervane yetiyor,
Güneşi getirmeyi.
Kaç bahar geçiyor,
Kayıp giderken zaman ellerimde,
Beceriksiz bir ben kalır geriye.
Kaç sevda da yenilen çaresiz vedalar,
Uzaklarda kala kalmış anılar.
Yorgun düşmüş ruhum, bitkin bedenimle,
Beni vurdular adımı Bengi saydılar
Beni dört köşeli sokakta buldular
Kimsesiz, savunmasız vurdular
Aklımda kelepçeli halk isyanları duydular
Kurşunlara gelen fikirlerimi topladılar
Beni vurdular, yerde bedenim kanlar içinde
Yanar da cigaram yanar,
O yarin türküsü çalar,
Bakar dalar gözlerim de,
Sancısı bağrımı yakar.
Kaç yol geçti, ömür tükendi,
Yüzüme birer birer çizgiler geldi,
Samyelleri vaktinde, kalbim zemheride,
Dilimde bir ezgi dolanır durur sensizlikte,
Seninle yaşayamadıklarım içimde hep bir ukte,
Sen diye başladığım her cümle,
Yoktun diye bitip tükenir yüreğimde,
Çok yaşasam ne ki, sen ölsen de.
Bir şeyler akıyor bu gece kalbime
Yerlere akan damlalar değil,
Bazen rüzgarla, bazen yıldızlarla,
Bir kaybolmuş sevda, bir eksik bilem.
Bir bakış uzaklardan, bir sitem gizlice,
Mırıldansam adını,
Dönüp bakanlara şaşırsam,
Hangi yüzü sen sansam,
Karışır adımlarım yönlerim!
Bir şarkı dolanır dilime,
Ellerim buz içinde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!