İsa Kılıç Şiirleri - Şair İsa Kılıç

Bir gül dahi yeniden açtığında
Güller açar yanaklarında
Aşk eder bülbüle, gelip konsun dalına
Verir misk kokusunu dağlara, taşlara
Kabartıp yüreğini, açınca gonca gonca
Her sevenin vardır bir gül hikayesi

Her an hayaldi yüzün, her an
Belki bu kadar sevmezdim gerçek olsan,
Bir damla suya gözlerini çizdim
Saçların topraktan,
Adımı yazamadım yanına
Güzelliğine kusur olamadım

Ey küçük Filistinli
Bir damla yaşını da bana gönder
Olurda seni gerçekten anlarım
Bir damla yaşını da ülkeme gönder ,
Olurda taşlar yumuşar , olurda gözler dolar

Durgun denizinde dalgalanıp sahiline vurmaya,
Ellerine kenetlenip, huzur bulmaya muhtacım.

Başucunda durup hayaline dalmaya,
Her an gelebilme umuduna muhtacım.

Mevsimlerle doğmadım,onları yaşamadım Yaprak değilim ki; solup döküleyim, Ne bir yağmur damlası, Nede bir kar tanesiyim Bırakıp da rüzgara,savuramam kendimi Faniden bakiyedir,yaptığım seferlerim Gökyüzü değilim ki; Hiç solmasın mavilerim, Gözümden geçse de yıllar, Göremez gözlerim, kör bakışlarım, Ben yaşamam, Ama yinede yaşlanır bedenim, Güneş doğar; aydınlanır bir yarım dünya Aynı olsam da; Fazladan bir kırışık daha yüzümde, Her damlada; Bir ben daha doğar ve saçımda bir ak Bir hayat daha başlar, Beni anlatan yeryüzünde Gözlerimde her daim bir hüzün; Seviyorum böyle bakmayı hayata İki damla ile gelir mutluluk,sıcacık yanaklarımda, Korkmam ağlamaktan, Gözyaşlarım anlatır beni bana Önce kendimi anlamalıyım, Anlatma boşuna seni bana Gözlerime bakma, Denize benzer,gittikçe kaybolursun Yere bak,kara toprağa, Belki orada beni bulursun…

Bekleyenin var,
Biryerlerde,
Avuçlarında sevgi tomurcuklarıyla
Kalbinin bir köşesine ismini yazmış,
Uzatırsan eğer elini,
Gözleri nemli nemli

Yolculuğum, yalnızlıktan yalnızlığa olmalı,
Canımı da almalıyım yanıma kalmamalı geride canan,
Hüzünle yıkanmamalı sabaha dönen geceler,
Sayılmamalı yıldızlar, dilekler tutulmamalı,
Kaybetmişliğin tutsağıdır bu umursamaz dalgınlığım,
Konuşmasın, susmalı artık dilimdeki boşvermişliğim