İsa İnce Şiirleri - Şair İsa İnce

alın yazısı neyin yazısı
biz kimin insanlarıyız
söylesene neden acı be kaptan

hatırlar mısın hani daha ilkokul sıralarındaydık
cebimizdeki 1 lirayı paylaşırdık ama birbirimizi kırmazdık

Yıkılmışım, ne söyleyeceksen yorgunluğuma söyle
Susmuşum, bir ölü yalnızlığındayım, öylece
Uçurumun ucunda değilim, çoktan atladım bile
Aşağıya doğru indikçe ağrım daha da azalıyor,
Ufuğa bakıp iç çekerken ciğerlerime doğru
Hayalinin gözlerinde duruluyorum,

Bir deli rüzgarki, estikçe gönlüme
Buram buram kokunu getirdi
İnanmak zorundaydım, seni anlattı diye
Rüzgar bana yalan söyledi

Gecelerime esti hüznümü dağıttı

Yine sen diyerek başlamıştım söze
Varlık içinde, yokluk sen
Anlatmıştım satır satır, kalem kalem
Yaşlı gözler üstünde, morluk sen

Beyaz bir ışık yedi renge bürünmüştü

Merhaba, hiç olmayan yerinden
Böyle başlamalıydı belki de
Böyle tanımalıydım seni
Seni böyle sevmeliydim

Her an ilk gördüğüm tarihe geri dönecek gibiyim

Akşamı zehir, geceleri derya gibi
Yalnızlık şehrinde sensizlik ülkesi
Unutma bi kenara not al bu adresi
Ben senin hiç gidemeyeceğin yerdeyim

Ve bir şehre bu ülkeyi sığdırdım