Umuda yolculuk yaparken
Açmışken, kavuşturmak için beni sana
Beni karanlıklar gibi korkutan
Okyanuslara yelken
Ve sana olan hasretim
Kendini güneşe bırakmış
Ben hep sevdaları boşa yaşadım
Bir türlü dünyada yar sevemedim
Ömrümün baharı döndü hazana
Kışın ortasında kar sevemedim
Sevdan ne eyledi, yakıp kavurdu
Seviyorum ama diyemiyorum
Bir fırtına ile aldı savurdu
Seviyorum ama diyemiyorum
Gözlerim içine bakar durursun
Doyamazken bakmaya masum gözlerine
Yıldızlar kadar uzak kaldılar
Hasretken her an sevdiğim sözlerine
Şimdi hepsi bana mazi oldular
Uzaktan uzağa seni süzerken
Bu nasıl aşk Allah'ım, yüreğimde kan acı
Sevmek nasıl bir şeymiş, sevdim gülemiyorum
Acıtıyor canımı, can acı, canan acı
Nereye ki bu gidiş, ben de bilemiyorum
Hani mutlu olunca yüzüm hep gülecekti
Bir sevdanın doğduğu memleketteyim
Sevdamızın doğduğu yerde
Nerdesin gönül çiçeğim özlemekteyim
sensizlikten düştüm bu anlatılmaz derde
Geceler vefasız oldu sen gidince buradan
Hani senden ilk ayrılışım vardı ya
Hani arkandan el sallayışım
Hani ilk ağlayışım
Hani otobüsün kalkışına
Az bir zaman vardı ya
Fikret Oğuztürk Ağabeye
***************
Hiddeti ağbeyim neler söylersin
Deliysem eğer yol mu bulayım?
Bu güzel ülkemde garip halime
Utanarak baktım, baktım ağladım
Bir gurbet türküsü düştü dilime
Sineyi har sardı, yaktım ağladım
Bu nasıl düşünce nasıl esaret?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!