İsa Çelebi Şiirleri - Şair İsa Çelebi

Ilık bir sonbahar akşamının
Virane olmuş köşlerinden
Yaprağı dökülmüş ağaçların arasından
Yıldızlara baktım
Yaşlı gözlerim

Ben nerede hata yaptım
ki yenildim
nice dağlara karşı dimdik
ayakta duran
taşlardan ekmek çıkaran
ben yenildim.

bir er'di giden
kapı eşiğinde
yarım yamalak vedalaşmalarla
geride kalan boynu bükük yavruların
ürkekliği kollarımın arasında
yaslamış başını göğsüme

yürü çocuk..!
yeni başladı dağın yokuşu
anan,baban yok
kardeşlerini unut
ağlamak senin neyine

Hayat ırmağından akıp giden ömür
gözyaşlarımın derinliğinde ki ufuktan
gelecek diye beklediğim hasrettir.

hep özlemlerimi geçiştirdiğim
rüyamda soluk yüzlerin içtisını görürüm.

sen gül değilsin ki bülbül ağlasın
papatya kopartmam,sevdanı bilirim
demedik dillere destandır
aşkımız, dünyaya bedel

goncagül tazeliğinde başladı

alaca karanlıkta beklerken avlu kapısında
ten kokusu hayallerin gelir önüme
yetmiyorsun küçük kalp çarpıntısına
sen bensiz,ben sensiz,neredesin,ne yaparsın

ellerimle ararken ateş buz oldu avuçlarımda

duvarları eskimedeki
acı içinde bekleyişi
ahşapları kararmış
budağından sızar reçinesi

kocamış koca ev

Hasmım dı Temmuz
kıskançdı
çatlardı hasedinden
tam ortasından

mavi sandığımız

Ellerim ateşten uzak
hayallerim de yangın var
bedenim çıplak karanlığında
uykularıma ayaz inmiş
sıcak titrek
üşüyorum