Nede vurdu gönlüme şuan yalnızlık,
Sanki ızdırap çesmesini, içer gibiyim,
İçimde kopan bu zamansız ıssızlık,
Derin bir kuyuya, girer gibiyim...
Nasıl da geçecek, sensiz bu yıllar,
Yollara yıllara yazdım adını
Unutumam bıraktığın anılarını
Sen benim ebedi bir tek sevdamsın
Hayatımın değişmez bir tek kadını
Sen benim ilk ve son göz ağrım oldun
İstemiyorum seni istemiyorum seni
Tutmak istemiyorum senin o ellerini
İstemiyorum seni istemiyorum seni
Görmek istemiyorum senin o gözlerini
Bana ne sözler vermiştin
Ağladım da gece gündüz duymadın,
Belki duydun ama oralı olmadın,
Canım yandı gücüm bitti tükendi,
Sen beni hiç adam yerine koymadın,
Hani bendim senin dünya düzenin,
Hangi kapıya, gitsem bilemiyorum,
Kilit vurulmuş, içeri giremiyorum,
Umudum tükenmedi, nefesim kesilmedi,
Rabbim gerçek kapı, sensin sana yalvarıyorum...
Taşıyorum bir yük, ağır mı bilemem,
Kalmadı takatim sabahları sensiz uyanmaya
Kalmadı sabrım geceleri sensiz uyumaya
Ne doğan güneş teselli eder beni ne de doğan ay
Ne resmin oyalar beni ne senli rüyalar yeter mutlu olmaya
Kulaklarımda hala çınlayan ses senin sesin
Sen ah sen, her nefesimdesin sen
Gerçeğimde ve hayalimdesin sen
Geçmişimde ve geleceğimdesin sen
Ruhumda ve her zerremdesin sen
Kalbimde ve sözlerimdesin sen
Ettiğim kelam kurduğum cümledesin sen
(Sevdiğim kadın Ebru Aslan'a ithaf edilmiştir)
Seni özlemek sözlerle değil
Yüreğimin derinliklerinden
Seni sevmek yeni değil
İnanki doğduğum ilk günden
Bir dileğim var birde sevdiğim
Bir hasretim var bir özlediğim
Gönlümdeki yar kor gibi yanar
Bir sözlerim var bir söz verdiğim
Ağlatma beni yeter artık gel
Çok yalnız kaldım dünyada
Kimseler yok sanki burada
Kollarım tutmuyor yanımda
Sensin sahibim,medet yarabbim.
En daraldığım, bir anda yetişiyorsun,
-
Ebru Yıldırım
Tüm Yorumlarsitem dolu