İş zamanı Şiiri - Muharrem Akman

Pat diye vardiye saati gelmişti
Daha oyunun ikinci eliydi,
Yine bildik yollardan
Bakkalından manavından
Sardıracak ekmeğini
Giyip iş elbiselerini,
Bekleyecek tertip saatini
O daracık kafeslere doluşup
İnecek yerin derinliklerine,
Ne ışık kalmıştı ne hava
Unutup tüm bu olumsuzlukları
Vuracak kazmayı kömürün damarına
Kendi dünyasında oynayacak,
Arkadaşlarından fazla kopardığı
Bir avuç kömür gururu olacak.
İş bitimi tekrar
Çıkıp yeryüzüne
Gidecek bekleyenine
Kopmaz ise film biryerlerden,
Rastlamaz ise gruzalara göçük altlarına
İsabet almaz ise ölümcül yaralara.