Derdimi cem edip kaleme alsam
tükenir kalemler kolda iş kalmaz
kendim mecnun edip sahraya salsam
kesilir her taraf yolda iş kalmaz
Bahtım kara imiş levhi kalemde
şans denen cevherden eser yok bende
tutup kaptan olsam elim dümende
olur parça parça salda iş kalmaz
Fakirim,yoksulum hemde öksüzüm
dostlarım isterki kör ola gözüm
kime canım desem dokunur sözüm
kendim kurban etsem bende iş kalmaz
Düşünce benimle beraber gezer
elin sitem sözü beni çok üzer
kafam ağrı dağı ruh tenden bezer
yolum tımarhane serde işl kalmaz
Ne olur tanrım beni eyleme deli
yarab didelerden akıtma seli
genç yata serime esti sam yeli
kavruldu bedenim tende iş kalmaz
Dostum düşman gibi kadrimi bilmez
der Gülal ben gibi zavallı gülmez
bir kimse el atıp gözüm silmez
akar melül melül gözde iş kalmaz
Kayıt Tarihi : 14.1.2010 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirler noter tastiklidir.izinsiz kullanılamaz. 1967 de yazılmış bu şiir
Hayatın yalnızlığın fakirliğin Hatta irdelenmenin yükü altında ezilmişliğin sitem namesi. Günümüzdede şiirin bazı kıtalarını kendisiyle özdeşleştirenler mutlaka var. 5 + 4 Hecesiyle yazılmış güzel bir şiir. ALLAH razı olsun. Selam ve muhabbetlerimle
TÜM YORUMLAR (3)