İş işten geçti Şiiri - Bayram Ataç

karganın bile, bülbül olmadığını
kalbi şükür süzün hiç doymadığını
güllerin durduk yere, solmadığını
anladım da, iş işten çoktan geçti

dervişin camiye ayyaşın meyhaneye
akıllının servete delinin tımarhaneye
bülbülün güle karganın küllüklere
götüreceğini bildim de, iş işten geçti

gecenin hayrından, gündüzün şerrinin
serveti ile insana, maal edilen şerefinin
başkasının parası ile, yapılacak keyfin
hayır olmadığını anladım da iş işten geçti

hak bilmez zalimde, hiç merhametin
kuru gök gürültüsünde, rahmetin
yapılan iyiliği, bilmeyende, minnetin
olmadığını anladım da, iş işten geçti

bulanık suyun dibinin, girince derin
dibi görünmez suyun, girince derin
ruhun en büyük düşmanı, kederin
gözden düşünce bilineceği, değerin
öğrendim de, iş işten çoktan geçti

virane ocak da baykuşun öttüğünü
fazla paranın şerefsizliği örttüğünü
özünü kaybetmişi yobazın güttüğünü
öğrendim de, iş işten çok tan geçti

kızgın demirin, tavında dövüleceğini
beslenmeyen ruhun, içine döneceğini
şahın padişahında, sonunda öleceğini
öğrendim de, iş işten çok tan geçti

çıkarcıların, her an menfaat peşinde
akbabaların, ölmüş kurdun leşinde
hainliğin büyüğü, kişinin kardeşinde
olduğunu öğrendim de, iş işten geçti

evlattın evlat olmadığını, yaşlanınca
kederin depreşmesi, hatırayı anınca
dostumu, kapısına yaslanıp, kalınca
öğrendim de, iş işten çoktan geçti

çakalın çakal olduğunu kurt olmadığını
anasız babasız, hiç bir yurt olmadığını
maske takmış puştun, puşt olduğunu
öğrendim de, iş işten çoktan geçti

aslı asil olanın, kesinlikle azmadığını
açıktaki, katkısız balın, kokmadığını
aslan yatağında, çakalın yatmadığını
öğrendim de, iş işten çok tan geçti

güneşin balçıkla, sıvanmayacağını
hazır yemeye, dağın dayanmayacağını
edenin yanına, ettiğinin kalmayacağını
öğrendim de, iş işten çok tan geçti

sevginin sevgi olmadığını, terk edilince
onca yaşanmışlığın, bir kalemde silince
bedenin murada ermeden, kabir e girince
dünya yalan olduğunu, bildim de iş işten geçti