Ömür tokatını günah yüküne
Vurdum amma gel gör iş işten geçti
Tövbe tuzağını nefsin köküne
Kurdum amma gel gör iş işten geçti.
** **
Kaynatıp içince ihlâs otunu
Menzile hay etti aşkın atını
Tevhit tokmağıyla benlik putunu
Kırdım amma gel gör iş işten geçti.
** **
Nere çalam şu çileli başımı
Aşkın deryasına döktüm yaşımı
Hayırlara tebdil olsun düşümü
Yordum amma gel gör iş işten geçti.
** **
Dertli Şükrani’yem kaynayıp taştım
Nefsim ile amansızca savaştım
Ferhat gibi nice dağları açtım
Yardım amma gel gör iş işten geçti.
07.06.2005
(ŞÜKRANİ)
Kayıt Tarihi : 1.4.2009 10:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!