İş İşten Geçmiştir Melemekler Boşa

Yenilgiler vardır hep tarumar eden bedenleri yaşantıyı Acizliğin bağlarını kopar yeter artık diye sim’ler zorlasa da Çıkmıyor nefes boğaza yutkunası düğümler boğar gibi uçurumlar Tatminsizliğin verdiği istismarlık benlikleri yıkasa da merhameti süpüremez Acınası kollar sarar yolları kenarlarda yolunu kaybetmişler İçlerinde acınası bir ruh alıp sürer katılaşmış bedeni Tutmayası ellerim terinden giderirken susuzluğunu Kaskatı kesilmiş yüreklere göldeki ayna denizdeki dalga sitemkar Ayıl yeter yitik benliğini uyandır artık kayıplar kazanç değil Sarhoşluk mekruh değil gel uzanalım gündüzün sarısına Batışın güneş den önceydi boşuna yorulmasın gözlerin sefalarda Akıyor gece yıldızlarını döke, döke yeryüzüne sönük kızgın Tırmanışı olmayan yokuşun yollarına dönüp durdum Saltanatı ruhumda sürdüm yaşamı sürgün eyledim sustum Direnemiyor yeter üzgün gözler kan kırmızı yaşında Doğduğu günü kutlar ölümün koynunda anne kucağı arar İş işten geçmiştir melemekler boşa… Zennehar Yılmaz 07.05.2012 15:41:34