Fısat bulamıyor güller açmaya.
Açıpta çevreye koku saçmaya.
Dalından dalına bülbül uçmaya,
Gonca gül olmadan gazele döndü.
Allah şaşırtmasın beşeri, kulu.
Sonunda 'Ah' ile bitmesin yolu.
Yoğurdu üflemek kurtarmaz dili.
Süt birkez ocağın üstünde yendi.
Uygarlık bir etti, dağ ile düzü.
İnsanın bir olmaz yüzüyle özü.
Maymunların bile açıldı gözü.
Oysa insanoğlu kandıkça kandı.
İnsaf yücelere çadırı kurdu.
Zalime, yağcıya bıraktık yurdu.
Kaçalım diyorken dolular vurdu.
Kol, kanat kırınca hepisi dindi.
Yeleni gamlıdır; dert ardısıra.
Çoban kaval çaldı, biz peşisıra.
Sırtımızın yükü sıramı sıra.
Semeri sırtında eşekte bindi.
Kayıt Tarihi : 8.4.2007 15:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Yelen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/08/is-isten-gecmis-kupeler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!