İş İşten Geçer Şiiri - Binali Kılıç

Ömür yaprağının günde birini,
Bir rüzgar savurur,iş işten geçer.
Geri alamazsın,versen serini.
Yaradan buyurur,iş işten geçer.

Gençlikte, lüzumsuz çalım satarsın.
Kisbete bürünür,hava atarsın.
Ecelin yaklaşır,hasta yatarsın.
Dudakların kurur,iş işten geçer.

Gözün bakmaz olur,dünya malına.
Tövbe etmemişsen,günahlarına.
Azrail işini koymaz yarına.
Ta karşında durur,iş işten geçer.

Yüz çevirmiş isen,şahlar şahından.
El aman demişse,kullar ahından.
Melekler de, nefret eder ruhundan.
Habis, der duyurur,iş işten geçer.

Bırakırsın,bu dünya da varını.
Uyanır,görürsün dar mezarını.
Münker,Nekir sorar sorularını.
Bilmedikçe vurur,iş işten geçer.

Binali'yim, ayaklarım varamaz.
Uyudum gaflatte,oldum yaramaz.
Halının üstünde kılmadın namaz.
Nar seni kavurur,iş işten geçer.