Baba kıymetini, bilmeyen gafil
Babam! Dersin amma; İş, işten geçer!
Sağlığında onun, kıymetini bil
Babam! Dersin amma; İş, işten geçer!
Nelere katlandı? Senin uğruna
Sen hor gördün, o taş bastı bağrına
Zaman gelir, cevap vermez çağrına
Babam! Dersin amma; İş, işten geçer!
Sen ye diye, aş yemedi doyunca
Sen ne yaptın? Lâf söyledin boyunca
Ağırına gider, hatırlayınca
Babam! Dersin amma; İş, işten geçer!
Senden başkasını, görmedi gözü
İyiliğin için, dedi her sözü
Her gece rüyana, girince yüzü
Babam! Dersim amma; İş, işten geçer!
Sendin onun mutluluğu, ereği
Taş bildin ya! Hamurdan dı yüreği
Anlarsın! Çökünce, evin direği
Babam! Dersin amma; İş, işten geçer!
Senin için aktı, alnından teri
Senin için söndü, gözünün feri
Gidince aklına, gelir değeri
Babam! Dersin amma; İş, işten geçer!
Gözünde canlanır, anılar bir, bir
Artık sevsen de bir, sevmesen de bir
Yorgan toprak olur, yatağın kabir
Babam! Dersin amma; İş, işten geçer!
Ey HARÎMÎ; tartıp söyle sözünü
Pişman olup, çok döversin dizini
Ararsın da, bulamazsın tozunu
Babam! Dersin amma; İş, işten geçer!
HARÎMÎ (Saim BASTIK) – Malkara
22 Ekim 2014 Saat: 13.45
Kayıt Tarihi : 22.10.2014 17:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!