İş Bitirenler Destanı Şiiri - Nevzat Dağlı

Allah’la aldatıp yalan dolanla,
Kandıra kandıra iş bitiren var.
Şeytani yöntemle, bin bir planla,
Döndüre döndüre iş bitiren var.

Ortaya sürüyor dinci kozunu,
Üfürüp yelliyor aklın tozunu.
Takınıp halife, mehdi pozunu,
Andıra andıra iş bitiren var.

Hep gördük paralel akınlarını,
Haramla doldurdu çıkınlarını.
Tarikat ehlini, yakınlarını,
Ondura ondura iş bitiren var.

İyi ayarlayıp kura tuşunu,
Tam yerine oturtuyor taşını.
Yandaşın başına devlet kuşunu,
Kondura kondura iş bitiren var.

Zalimin, hırsızın elinden tutup,
Toplumu bölüyor tam iki kutup.
Muhalifi zorba ile korkutup,
Sindire sindire iş bitiren var.

Her yerde var iş bitiren hergele,
Doğrusu yok, çok benziyor pergele.
İane çanağı veriyor ele,
Bandıra bandıra iş bitiren var.

Yandaşı alıyor kucaklarına,
İşsiz sarılıyor bacaklarına;
Kaçak kömür, maden ocaklarına,
İndire indire iş bitiren var.

Köylü ürününe değer vermeyen,
Esnafa yardıma eli ermeyen;
Uzmanı göreve layık görmeyen,
Dondura dondura iş bitiren var.

Güne bakıp düşünmeyen yarını,
Hep kolluyor zenginlerin kârını;
Yurtsever gençlerin umutlarını,
Söndüre söndüre iş bitiren var.

Görmeyen var yoksuldaki gamları,
Kazıklıyor olgunları hamları.
Ticarette zam üstüne zamları,
Bindire bindire iş bitiren var.

Doğru söyleyenin kısıp sesini,
Kursağa tıkıyor tüm hevesini.
Hamaset nutkuyla halk öfkesini,
Dindire dindire iş bitiren var.

Korunurlar, derde girmez başları,
Girse de kurtarır arkadaşları.
Kendini bulunmaz Hint kumaşları,
Sandıra sandıra iş bitiren var.

Nevzat, iş bitiren sapacak sanma,
Topluma iyilik yapacak sanma;
En zayıf halkadan kopacak sanma,
Sündüre sündüre iş bitiren var.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat