İş Başında Şiiri - Mehmed Sarı

Doğmaz güneş
hiç bir zaman
uyurken üstümüze bizim
nefesimiz karanlıkta boğulmadan önce,
Daha tan yeri ağarmadan ışır gözlerimiz..
Karınca toplulukları ve arı ordularıyla
ve kimki ekmek ve kitapla selamlar güneşi
toprak uyanmadan düşer yola emeklerimiz,
Anamız tarlada doğurdu bizi
fabrikada, maden ocağında, atölyede, okulda
ve gövdemiz aşka erdi eme eme güneşi,
Beynimiz acılara garkoldu
dört yanında dünyanın
ekmek ve özgürlük için
döğüşen yüreklerin feryadından,
Sevdayı ve kavgayı yükledik beyinlerimize
kuşlarla, ağaçlarla, gülümseyerek
acı çeken bebeklerimizin gözlerinde
ve yaşamı ürete ürete ustalaştı ellerimiz,
Sevdamızın fırtınaları yüreklerimizde
İş başında doğurdu anamız bizi
iş başında öleceğiz...

28/7/2014