İnsan olmayı öğrendiğim an
El sıkıştım Tanrı'm la
Tüm zorlukları hediye etti
Olsun baş ederim dedim.
-Ya gücün tükenirse dedi,
Çok emindi gülümsedi
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Kurda sormuşlar: 'ensen neden kalın?' 'kendi işimi kendim görürüm de ondan' demiş. Öyledir be genç Şairim.
Gönül koymayan Allaha. Asla kullarını yalnız bırakmaz o. Tam uçurumun başında, yakalar....
EĞER MÜMKÜNSE, KENDİ GÖBEĞİNİ BİLE KENDİN KESECEKSİN BU DEVİRDE.
Kutluyorum güzel şiiri ve sizi. Sevgimle...
Herkes kendi çapın da biraz
Tanrı'laştı... ne kadar doğru bir cümle kullanmışsınız gerçekten herkes kendi bildiğini okuma çabasın da küçük büyük tanınmaz oldu ...emeğinize sağlık
Bir ara sustuk, susuştuk,
Herşey çok gerçekti...
Sanki sessizlik kaplamıştı tüm Evreni
Gürültüler gitmiş,
kirlilikler bitmişti
Ne savaş çığlıkları kulağım da
Ne de teknolojinin ışıkları gözlerimde
Bir sessiz huzur kaplamıştı,
Dünya denilen gezegeni
..derin ve dokunaklı anlatımıyla enfes bir çalışma okudum mahir kaleminizden saygıdeğer dost..saygıalrımla..
Evet...
'Elin öldürdüğü yılanın başı canlı kalır..'
Ya da 'elin atına binen tez iner..'
Vardır bu tür sözler Atalardan miras.. İstenir ki 'ders alınsın', ibret olsun nesillere..
Bir de işin içine Tanrıyı fazlaca sokmamalı derim ben.. Ucu varır 'Kaderiyye' sapkınlığına dayanır.. Atarız üstüne kendi sorumluluklarımızı.. 'Olmadı, vermedi, kaderdi' der geçeriz.. İşin daha da trajik yanı 'kendi putumuzu yaratır, bir de 'haşa!' taparız..
Olması gereken Yaradanla muhabbet..
Dua, dilek ve niyaz.. O da 'kendi aramızda', el alem bilsin, duysun diye değil..
Özetle Genç Şair..:'İş başa düşecek', doğru tespit..
Ve 'içi dolu bir şiir' bu, kutlarım ben de..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta