İş Ararken Şiiri - Osman Zekai Yüksel

Bir öğle vaktiydi uyandığım,
Ortalık zifiri karanlık
Boğazım kurum dolu sanki
Başağrım da duruyor

İşsizlik canıma okumuş,
Uyu uyu yat uyu
Uyuz olmak metelik etmez bu hücrede
Güneş yüzüne hasret
Romatizma kol geziyor

Sobada çaydanlık ağlıyor
Altımda somyanın yayı
Hiç de çay içesim yok
Ne de çok severim çayı

Bir alay ağrı sızı vücüdumda
Hava nereden gelir bilmem yanık kokuyor
Duvarda bir kız portesi sıvaya yapılmış,
Bir aşkın bitişine üzülen dizeler onun altında
Bir alay ağrı sızı vücudumda

Bir sigara yaktım bir şey yemeden
Giyindim bulabildiklerimi
Hava ki pusludur Ankara’da malum
Bir aydınlık çarptı gözlerime
Bitirim sızladılar kapattım
Gene sızladılar açtım
Sonra alıştım.
İş aramaya gidiyorum
Biliyorum zor bulunur
Ama bu bodrumda kira
Yüz elli lira

Ankara –Abidinpaşa
Söz Veriyorum’dan