Korlaşan bu ölümsüz düşte
ihtiyarlıyordum
kar yağacaktı neredeyse Haziran güneşine
heveslerimi dikenliklere takıp bütün türkülerden ötede bir kıyıda
kımıltısız gök altında
buz kesmişken tan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
zaten korku çimenlerin köklerini ıslatmış.
Çarpıcı bir şiir okudum. Selamlar...
Mükemmel bir şiir hocam . Diyecek söz bulamıyorum .. Nicelerine
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta