Irsi Garibanlık Şiiri - Erdinç Öncü

Garibin,
Daha doğduğunda çizilmiş,
Bahtsız, gariban, sürüngen kaderi.
Anlatılacak gibi mi?
Bir parça aş, bir parça iş,
Arayıp, dilendiği günleri.

Yılları
Neyi değiştirdi, ne değişti.
Tırnaklarıyla kazıdığı, didindiği,
Yalınayak, yamalı pantolon giydiği,
Günleri,
Neyi değiştirdi.

Bir köprüsünden diğerine
İple sıkıca bağlı,
Arka tarafı, iki yamalı pantolondan,
Bacakları kısalmış, ütü yüzü görmemiş,
Ancak ve ancak,
Yamasız, kemerli pantolona terfi mi etmiş.

Olsa olsa,
Değişen bir tek semeri,
Yine gariban yaşadı, başkalarının eline baktı.
Şekilden öteye gitmedi değişikliği.
Birazcık olsun değişen, yalnızca giydiği,
Değişmedi ki içinin ezikliği.

Babadan kalma değil mi,
Garibanlığı, yokluğu, sürüngenliği.
Nerdeyse bir asırı temsil etti,
Soy ağacının bir bölümünü fethetti,
Ne varki! Bayrak yarışı gibi,
Garibanlık bayrağını, aldığı şekilde devretti.

21.11.2007