İrrasyonel Bir Sayı Şiiri - Osman Şener

Sıfırla bir arasında şaşkın,
irrasyonel sayılardan biriyim.
Sonucu beşer çıkan,
sonsuz denklemler içinde
bilmiyorum hangisinin teriyim

Varlığı katı,
yokluğu kat’î bir veriyim

Sağımda bir
solumda sıfır
sır içinde sır

bu bir körebe
her yanım sobe!

Mücessem, kozmik
ve gizemli bir tuvalde
surettim, sîrettim, diriyim
cismimi var kılan kudret elinin
sırrına talip,
bir serseriyim.

O kadar belli ki
küsurattan olduğum;
o kadar açık ki garipliğim
ve öyle acı ki gurbet:
Nisyan kafesinde olmasa can kuşum;
başını döndürmese felek;
bir uyansa gafletten,
ah bir uyansa! …

Uçuverecek…

Çamura batmışım,
sıfırlara kelepçeli ellerim
gönlümü kapatıp her şeye
bire dönüyorum çaresiz aciz:
Bir ateş bir duman!
Bir ah bir aman!
İştiyakımı arz ediyorum işaret diliyle;
acziyet imbiğinden damlıyor ruhum;
eriyip düşüyor bilekçelerim;
çatlıyor salsal;
bir anka değiyor göz bebeğime;
kim tutar beni?
Artık bütün bağlardan beriyim…

Şimdi sırât-ı müstakim üzre,
bir yol eriyim…

Ve
sıfırla bir arasında yolcu;
irrasyonel sayılardan biriyim.
Sonucu vahdet çıkan, kesin hesaplar içinde,
yed-i kudretin teriyim…

Varlığı latif,
yokluğu nahif bir veriyim.
Yüreğim pır pır;
yok oldu sıfır;
sır içinde sır…

Bitti körebe;
her yanım sobe!