İronik Keşin Melodramatik Aynasınd ...

*Belledim sokaklarını. Kimsesiz bir yaşam çocuğu geldi.Sen hiç kimsesiz oldun mu?
-Bu kimsesiz sokakların dilinde kaldın mı?
Bilmem ki neden sordun be çocuk? Sokaklar beni anlıyor mu ki?
-Ben onu özlerken, ben damla damla eriken, aman şairin damlaları inmesin kaldırımlarımıza düşmesin aşk için akıtılan damlalar kutsaldır der mi?
-Git be çocuk, git biraz da kimsesiz kal.

Hangi vir’anların tavılma azizisin. Benim kedersizliğimi kaldıracak sokak kalmadı. Yeni bir kente çentik attık.