Irmaktın Akamadın... Şiiri - Hakan Kurtaran

IRMAKTIN AKAMADIN
======================

Yasaklanmaz bu sevda, sen karşımda dururken,
Gözyaşlarım sel oldu, birçok mendil kururken.
Konuştuğum gölgendi, ay ışığı vururken,
………..Ellerin ellerimde, tutup da sıkamadın,
………..Yanan suydu duygular, ırmaktı akamadın!

El değmemiş günahlar, bu Dünya’dan kaçarken,
BEN olurdum toprağın, kır çiçekler açarken.
Gözler içten sevişir, renk cümbüşü saçarken,
………..Bu yüreğim sızladı, içinden çıkamadın,
………..Derinlikler yekpare, ırmaktı akamadın!

Ses vermiyor tellerde, isyanlarım azarken,
Kalmaz yerde yatarım, kem gözlerde nazarken.
Ucu kırık kalemle, birçok aşkı yazarken,
………..Elindeydi yüreğim, yerine takamadın,
………..Serinleten sularda, Irmaktı akamadın!

İster tatlı bir buse, uykulara dalarken,
Set çekerler yoluna, karanlığı yalarken,
Şarkı’mış hıçkırıklar, ninni gibi çalarken.
………..Ateş gibi gözlerle, şimşektin çakamadın,
………..Kurudu dudaklarım, Irmaktı akamadın!

Gök kubbeler süslenmiş, bugün Güneş batarken,
Öksüz kalmış cümleler, satırlarda yatarken.
Duvar manşetlerinde, üç kuruşa satarken,
………..Yanardağ gibi sıcak, ateştin yakamadın,
………..Ağlatan bu gözlerde, ırmaktın akamadın!

Taş doluyor oluklar, atılanla yaşarken,
Tutulan bu nefesler, son deminde taşarken.
Zor olan şey güzeldir, boyumuza aşarken,
………..Sevmekti suçum benim, direnci yıkamadın,
………..Kırmızı yağdı karlar, ırmak’ken akamadın!

Hakan KURTARAN
30.12.2008-Aydın