Irmaklar konuştu Şiiri - Abdullah Oral

IRMAKLAR KONUŞTU

Soframıza uzanan kirli eller
Ekmeğimizi çalmadan öğrenemedik
Geleceğimizin alınıp götürüldüğünü

Acısına öyle alışmış ki gözyaşları
Faşist kurşunların
Sustu insanlar
Köklere can veren
Irmaklar konuştu halkın yerine

Geçmişin ağlamaklı kıldığı
Şu iki yüzlü zamandan geçerken
Düştü aklıma bizimkiler
Bütün suçlar
Omuzlarına yıkılmış başkaldırının

Sevgi sularımızda açan
Sevda çiçekleri vurulmuş bir şafak vakti
Kanatılırken milyonların yüreği
Kızıl dere kana kesmiş koyaklar boyu

İsyan ateşinin
Alevli rüzgarı savrulmakta
Karadeniz dağlarında
Özgürlük ve bağımsızlık adına

Munzur selamlamış
Karadeniz esintisini
Nurhak öpmüş alnından
Mahirin nefesini

Sürmek için amerikan emperyalistini yurttan
Almış silahını düşmüş yollara
Alpaslan Kadir Sinan
Habersiz İşbirlikçilerin kurduğu pusudan

Hain kalleş duruşlara
Ana avrat küfretmenin
Öteki adıdır isyan

Yürüyorlar
Kanserli hücreyi
Söküp atmak için
İncirlik toprağından

Acılara bırakırken
İsyan çığlıları yerini
Bir çığ gibi
İbrahim’in sesi düşmüş
Munzur sularına

Dersimin direniş türküleri kuşatmış
Cudi Şırnak Şemdinli mazı dağını
Sönen ocak yanan et
Sökülen tırnak gibi

Ondandır
Dicle nin Fırat ın deli dolu akışı
Ondandır Sürgün suların
Kızıl derede yürek yakışı

Karadeniz dövüne dövüne
Munzur devine devine
Dile getirmiş isyanı

Seslerine
Sesimizi katamadığımızdan
Vurulup düşenlerin

Şimdilerde
Mahirlerin türküleri söylenir
Onurlu insanların dillerinde

Oy dere kızıl dere
Böyle akışın nere
Mart 1998