kalçalarında dolaşan parmaklarım kendine uygun bir geçit arıyor
esirgeyecek, bağışlayacak, coşkuyla kabul edecek
bir düz anlam, hayatın kendisine giriş arıyor
parmaklarım benliğine dokunmak istiyor
o dar koridordan geçip yüreğine ulaşmak, ellemek, avuçlamak
kıpırdanıyorsun, hafifçe kayıp onları alıyorsun
sende kayboluyor ruhumun bir parçası
her hareketin bir cevap oluyor
bitmesin diye uzun bir monoloğa başlıyorum
biliyorum güçlü olacak karşılığın
tüm bedenini savuracaksın parmak ucumda
tek temas noktamız o olsa da
en küçük hücremize dek yekvücut olduğumuzu bileceğiz
terimiz, tenimiz ve belimizle
Kayıt Tarihi : 16.10.2018 13:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!