Irmaklar tersine akan..
Denizden alıp ovaya,dağa veren ırmaklar
Sigaraya uzanan duman..
Bulutuna dönen yağmur..
Ve insan...
Hislerinden doğan ve şimdi
Kendine dönen
Varolmanın sezgisel derinliğiyle
Herşeyi kucaklamaya hazır
Tersine akan ırmaktır..
Verir ve alır bu yüzden
Sever sevilir bu sebepten
İnsan o çember ki kendine dönen..
düşünüp bilir,,
Irmağın kendi sesini dinleyişinden..!
Kayıt Tarihi : 27.2.2007 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yaylada.. gece üç.. yalnızca ince bir ırmak ve derin uykuda insanlık.. şiir olmak zorundaydı.. ki üstad der.. ''yazmasak olmazdı çünkü..''
TÜM YORUMLAR (2)