Irmak Üstünde Güneşin Yüzü

Irmağın kıyısında oturmuşum,
Serin sularında düşler,
Gözlerim dalar uzaklara,
Yeşil yaprakların fısıldadığı ezgiler.

Kıvrılarak akıyor su,
Bazen durup düşünür,
Kumsalda çocuklar oynarken,
Gözlerimde bir gülümseme, bir hüzün.

Yavaş yavaş geçiyor gün,
Güneş sarı ışıklarını saçar,
Suyun üstünde titreşen ışıklar,
Sanki hayatın özüdür burası.

Dalgalar rüzgarla sohbet eder,
Kuşlar uçar, serin gölgelerde,
Bir zamanlar bu sular,
Dilin hikayelerini dinlemiş, anlatmış.

Irmağın sesi bir hatıra,
Rüzgarın, ağaçların, kuşların,
Hepsi birleşir burada,
Doğanın kucaklayışında kaybolmuşum.

Sonsuz bir yolculuk gibi,
Irmak, hayatın kendisi,
Her damlasında bir hatıra,
Her kıvrımında bir sevda gizli.