Boyut Sonsuzdur.
Tam dökeceksin kağıda
Kalem elinde kalakalır.
Son gözüm seyrir,
Çelik ip gerildikçe gerilir.
Sırat'ın ipleri çeker:
Kopması değil,
Sonrasında derdim.
Irmak başında oturmuş adam; su devinerek dolanır…
Okyanusa ulaşacak belli, benim gidemeyeceğim de,
Belli;
“Aynı suyu” arar ellerim,
O yüzden
Burada beklerim.
Emanet yaşamlara güvenilmeyeceğini de,
bilirim.
Hakan KaradumanKayıt Tarihi : 4.12.2009 10:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Karaduman](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/04/irmak-kiyisindaki-adam.jpg)
Okyanusa ulaşacak belli, benim gidemeyeceğim de,
Belli;
“Aynı suyu” arar ellerim,
O yüzden
Burada beklerim.
Emanet yaşamlara güvenilmeyeceğini de,
bilirim.
Güzeldi.Kutlarım.
Ant+10 Puan
TÜM YORUMLAR (1)