Irmak Kenarında Şiiri - Süleyman Erdoğmuş

Irmak kenarında ekin biçerken
Daha küçücüktün on dört yaşında
Köprü çenesinin suyun içerken
Nazarım kalmıştı çatık kaşında

Biri suya gitti yalınız kaldıK
Göz göze gelip te ummana daldık
Bir merhaba deyip cevabın aldık
Beyaz dülbent vardı senin başında

Elimi uzattım yanak allandı
Kalbim küt, küt vurup biraz sallandı
Bir öpücük aldım dudak ballandı
Bir tarih yazıldı tarla taşında

Yeni tomurcuktun çiçek açarken
Ela gözler tebessümler saçaken
Gönül kuşu tepemizde uçarken
Ne nameler vardı gönül kuşunda

Kızılırmak bulanıktı duruldu
Nazik kollar ekin biçip yoruldu
Yığının dibinde sofra kuruldu
Gözüm yoktu ekmeğinde aşında

Bu ilk bahar ömür boyu sürecek
Gönül bahçesinden güller derecek
İki gönül muradına erecek
Süleyman der hem yazında kışında.

Süyeyman Erdoğmuş

1944 Şarkışla/ Ortaköy

Şiirin hikayesi:

Nişanlılık döneminde eskiden nişanlıyı görmek o kadar kolay değildi
aile büyüklerinden korkulurdu o nedenle nişanlılar ya ekin tarlasında,
ya çeşme başlarında ya da tarla dönüşü bir fırsatını bulup görüşmeye
çalışırmış. İşte o günleri hatırlayıp yazılmış bir şiir...

http://www.Antoloji.Com/suleyman_erdogmus