Sevgine hasret yüreğim, yine kaldı bir kenarda hazan yaprağı gibi.. Ne senden öncesi oldu ne de sonrası olacak hayatımda. Sevginden bir yumak ördüm kendime. Ben hep o yumağın içinde seni beklemekte.
Hep de bekleyeceğim ömrümce. Ne kara kışlar tesir ediyor bana, ne de sonbaharın şiddetli yağan yağmurları. Dünyanın sonu bile gelse umurumda değil. İçimde taşıdığım sevgin, yaşamaya değer. Dünyaya yeniden gelsem hayatımı dolu dolu aşkla, seninle geçirmek isterim. Sen ben de solmayan baharsın. Kurumayan dalsın. Sen var ya canım ben den bir parçasın.
Giderken döktüğüm gözyaşlarım, ne ilk ne de son olacak. Her gidişinde sana yağan yağmurları, bir yara gibi, kanayan kabimde ki sızıyı hatırlatacak. Bir şiir di bizleri birbirimize aşık eden, belki de gizemli esen bir rüzgardı. İçinde efsun olan bir hava, harika ve coşkun denizde kaybolan gözlerimiz. Belki de ekzotik bir çekim. Bitmek bilmeyen, her birlikteliğimizde doya doya yaşanan bir aşk. Bu aşk hep bizde birtanem. Gün geçtikçe daha da aşık ediyor ikimizi birbirimize.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum