Toprağı yırtarcasına
yolculuklara çıktım anamın göğsü yok
ararcasına deldim yeryüzünün omurgasını
Un ufak ettim bakmaya bile korktuğumuz yalçın kayaları
Her zerremde hissettim benimle yaşayanları
kan doldum balçık topraklarla
uçurumlar çıktı önüme attım kendimi zamana karışırcasına
nereye gidiyordum neden bir şey olmuyordu bana
bilemedim içimde yangın yoktu yanmayı hiç öğrenemedim
acımı kıvrımlarımda gördüm
koşarcasına gidiyordum bilmediğim sonuma...
20/01/2001 Gebze
Kayıt Tarihi : 17.6.2002 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!