İrkilirim Sensizliğin Gölgelerinde

Ben yine soğuk bir kış gecesinde,
Sessizliğin buza kesen tam ortasında,
Bıçak gibi dayanmış yalnızlık boynuma,
Adım adım gidiyorum hüzünle yutkunarak.

Titrese yapraklar düşse yere irkilirim,
Bakarım heyecanla hemen sağ yanıma.
Gölgeler korkutur içimi birdenbire kasarak,
Hele bir de yoksan döndüğümde yanımda.

Düşlerimin kırık dökük tüm kareleriyle,
Gözlerini tahayyül ediyorum içine dalarak.
Rastlaşmıyoruz ne gündüz ne de akşamda,
Ağır ağır düşüyorum kara sevdanın ahıyla.