İRKİL!..
EY AKIL YOKSUNU, EY KARA CAHİL!..
OLMAYAN AKLINDAN ZERRE KALDIYSA!
AÇ O KULAKLARI, DUR DA BİR DİNLE:
KİM GÖNDERDİ SENİ? DERDİN KİMİNLE?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta