Zamane çağında ırğalanmayan ironi çığlıklarının,
Safsatalarını kaale alan yok gibi çok.
Bireylerin kendilerini bir şey sandığı toplumlarda,
Hiç bir şey olmadığının farkındalığı,
Su yüzeyinde yüzen saman gibi olsa da,
Heba edilmiş zamanlarını boş boş yaşamışlar!
Hal böyleyken şimdiki zamanlarını maziye gömdüklerinin farkına varamadan
Klişe bir geleceğe yürüdüklerinin adımlarını çoğaltırlarken,
Sessiz figanlarının yankılarıyla beklentilere bent kurmaktalar.
Oysa; gözlerine gerilen karanlığa yem olup,
Yokluklarda ürediklerinin farkında değiller.
(2011)
Kayıt Tarihi : 3.11.2011 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Icik](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/03/irgalanmayan-ironik-cigliklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!